NAU excursie Duisburg en Essen nov 2022

In ongeveer tweeënhalf uur rijden we met de touringcar van Utrecht via Malden naar Duisburg om Museum Küppersmühle te bezoeken. Het museum is een indrukwekkend industrieel gebouw. De grote graansilo in het midden van het complex is imposant in de architectuur opgenomen. Vanaf de expositieruimte op de begane grond omhoogkijkend zie je de volledige hoogte van de silo, een metershoge grote vrije ruimte. Het duizelt me.
In het museum zijn drie etages met moderne kunst te bewonderen. Op elke etage is de ene kant van het gebouw via een loopbrug door de monumentale silo met de andere zalen verbonden, zodat je tijdens het dwalen door het museum elke keer de grootsheid van het pand beleeft.

Excursie 24 november naar Brussel

Dit najaar (24 november 2018) was de excursie van de NAU naar Wiels en KANAL in Brussel.

In Wiels, een grote betonnen kolos waar vroeger een bierbrouwerij zat, begonnen we met een rondleiding langs het werk van René Daniëls. Daniëls werd al vroeg erkend als een belangrijk kunstenaar. In zijn schilderijen experimenteert hij met een diversiteit aan stijlen. Maar tegelijk is er inhoudelijk sprake van het maken van een poëtisch universum. Daniëls vertelt, associeert, interpreteert. Hij onderzoekt verbanden tussen woord en beeld, hij is bezig met woordspelingen.
Zijn werken geven aanleiding tot het leggen van verbanden, het zoeken naar interpretaties.In het schilderij “Gespletenheid, geaccepteerd” kun je een hele zoektocht naar verbanden en bedoelingen ondernemen. Je ziet een deel van een staande figuur, maar het stelt ook een jas voor die aan een haakje aan een boom hangt Maar, is dat wel een boom? Links en rechts lijken twee bomen verdacht veel op benen die in de lucht steken…. En waar is het hoofd? Waarom die donkerblauwe vlek rechts?
De rondleider van de groep waarin ik was ingedeeld, liet ons nadenken over wat we zagen. Soms liep het wat voorzichtig, maar er kwamen ook verrassende opmerkingen over wat sommigen in de groep herkenden of interpreteerden in de verschillende werken.

NAU excursie Biënnale Venetië 2019

Vanuit de boot vanaf het vliegveld zie je de karakteristieke gebouwen van Venetië steeds dichterbij komen. Dan loop je een paar bruggen over, langs het ‘ospedale’, over het plein. De route gaat nog door wat steegjes en daar staat Foresteria Valdese waar we de komende dagen zullen verblijven. Een eenvoudige hostel die de NAU-familie al jaren als uitvalsbasis gebruikt tijdens de Biënnale van Venetië.
Maandagochtend start daar de dag met een min of meer gezamenlijk ontbijt. Studenten uit verschillende jaren maken kennis of praten bij over elkaars werk.
De eerste dag begint met een overzichtstentoonstelling van Jannis Kounellis in het Prada.

In één van de imposante grote gebouwen van Venetië, waar je binnenkomt en je overweldigd wordt door de ruimte, kijken we naar grote imposante werken. Zware metalen zoals lood en staal, enorme kasten, vuur, roet. Niet alleen het oog is overweldigd maar ook de rest van de zintuigen. De geur van koffie op kleine weegschaaltjes, zakken met bonen, een verzameling van glaasjes grappa en de gasbranders van een aantal installaties. De grappa vult de gehele bovenverdieping met zijn geur. Ondanks dat zijn er mensen die het niet ruiken en terug moeten naar de kamer om het te checken. In de hal wordt gesproken over het begrijpen van een specifiek werk en dat je het soms moet zien als poëzie. Mijn persoonlijke hoogtepunt is de installatie met kasten die aan het plafond hangen.

Excursie NAU 30 maart 2019 naar Gent

Nostalgie, stroopwafels, krentenbollen en mandarijnen..

Uitnodigende mail van Guda:
Nostalgie? Mee met de NAU excursie naar Gent zaterdag 30 maart? Zou leuk zijn jullie weer te zien onder het genot van een kop koffie/thee met stroopwafel in de bus 🙂

Aan deze oproep heb ik en een aantal eerder afgestudeerden (van de lichting 2017 waren we met zijn vieren) gehoor gegeven. Geen spijt van want wat zijn het mooie musea daar in Gent. Het was heerlijk weer en aan het eind van de middag zaten we met zijn allen (? In ieder geval velen) buiten in de zon toen Guda zei dat niemand zich aangemeld had om een stukje te schrijven over de excursie, heb ik aangeboden dat te doen. In de NAU-tijd heb ik dat tenslotte nooit gedaan en op deze manier kan ik iets terug doen voor al die goede zorgen, elke excursie weer opnieuw. Super is dat en fantastisch om dat nogmaals mee te mogen maken.

Verslag berlijn excursie augustus 2018

Studenten en docenten van de Nieuwe Academie Utrecht (NAU) bezochten Berlijn van 25 tot 30 augustus. Aanleiding was de Berlin Biennale.

We verbleven in een hostel van een kerk gelegen tussen de wijken Kreuzberg en Schöneberg, en huurden fietsen om de hoek. Het ontbijt werd geserveerd om 8.00u, gelijk met het luiden van de klokken voor de mis, dus daar werden we niet verwacht.
Dagelijks fietsten we in kleinere groepjes, elk gegidst door een van de docenten, naar onze bestemmingen. Frans ontpopte zich als stadsguerilla met sluiproutes en afstekers en tartte zelfs enkele rode lichten – Berlijn is een zeer diverse stad, met drukke en ook veel rustige straten, relatief ruim en met veel groen, vaak met een fietsstrook. Soms gingen we dwars door Potsdammerplatz tussen de bussen en toeristen. We zijn niemand echt kwijtgeraakt, af en toe was Jos even uit beeld als hij een foto nam, en zelfs Lotte met de taxi dook elke keer op het juiste moment weer op.

Het volledige verslag kunt u lezen in de pdf:

Excursie NAU 11 maart 2017 galerie tour Amsterdam

Excursie “Gallery in high speed walk”
Wat staat je te wachten op een dag als deze? In ieder geval constateer ik een aangename temperatuur en behoorlijk wat licht en warmte van ons hemellichaam ZON! Daarnaast weet ik dat ik een dagje door mijn geboortestad Amsterdam ga struinen naar Moderne kunst en voor de hand ligt dat dat in het centrum van de stad gaat gebeuren geleid door deskundige GUDA die zelf in Amsterdam woont en werkt. De dag kan niet meer stuk …….De ontmoetingsplek is het Centraal Station en vandaar starten we met onze gallery loop in high speed. Ik moet wel eerst even landen en daar is de loop naar het Rembrand huis heel geschikt voor, het stads leven integreert voorzichtig in mij… of is het anders om?

Excursie Wuppertal en Essen 25 november 2017

Om negen uur exact vertrok de bus voor de excursie op weg naar de tweede opstapplaats in Arnhem en verder naar het Ruhrgebied.
Heen en terug is het alles bij elkaar zo’n 6 uur rijden. Maar de reis is minstens zo belangrijk als de musea zelf. De resultaten van de werkbesprekingen worden geëvalueerd, onzekerheden, nieuwe ontdekkingen, vorderingen, en zelfs onbeantwoorde liefdes en huiselijke besognes worden besproken. Traditiegetrouw waren er bekertjes koffie en thee, koeken, mandarijnen en krentenbollen, geserveerd door onze dienstbare docenten.
Het eerste reisdoel betrof Skulpturenpark Waldfrieden in Wuppertal. We hadden niet gerekend op een stevige klim naar de ingang van het park, maar eenmaal binnen wachtte ons een mooie rondleiding langs het werk van voornamelijk Tony Cragg. Het park en de villa Waldfrieden behoorden ooit toe aan de Duitse industrieel Kurt Herberts. Vanaf 1989 raakte het volledig in verval.
In 2006 kocht Gragg het park. De villa werd gerestaureerd en er werd onder meer een expositieruimte met veel glas gebouwd.

Verslag NAU excursie kunstbiënnale Venetië 2017

Ik had zo wat bedenkingen na mijn aanmelding voor de biënnale in Venetië. Ik was er nog nooit geweest en vroeg mij af of ik de indrukken van zowel de stad als alle kunst die er te zien is zou kunnen bevatten. Daarnaast of ik aansluiting zou vinden met anderen, ik ken er tenslotte weinig mensen en ik ben niet zo’n gemakkelijke prater. Dan nog de mogelijkheid de weg kwijt te kunnen raken in alle nauwe steegjes. Stel je voor… Kortom ik vond het spannend om te gaan.
Blijkt dat ik hier niet de enige in was en dit maakte dat dit spannende al gauw omsloeg in herkenning en plezier! De aankomst was al heerlijk, varen met een boot vanaf het vliegveld met zicht op Venetië vanaf het water. Een korte wandeltocht naar ons onderkomen, een voormalig klooster met mooie hoge plafonds en deuren. Daarna de vooraf ingedeelde kamer opzoeken en kennis maken met de kamergenoten. Van mensen die in 2015 geweest waren tips gekregen over de koffie bij de bakker op de hoek, de supermarkt vlakbij waar je boodschappen kan doen voor de lunch. ’s avonds met een groepje spaghetti eten met een glaasje wijn.

Excursie Düsseldorf 23 november 2019

De najaars excursie gaat deze keer naar Dusseldorf: K21, Kunst im Tunnel en K20. Goed georganiseerd, prettige busreis, lekkere koffie, stroopwafels, krentenbollen en mandarijnen.
Fijn gezelschap en veel om over te praten tijdens de busreis, kortom: helemaal goed!
Rond 11.30 uur worden we afgezet bij K21, onderdeel van de Kunstsammlung Nordrhein Westfalen, waar 21e eeuwse kunst wordt tentoongesteld. Op de twee bovenste verdiepingen is de vaste collectie: ruimtes waarin kunstwerken van gerenommeerde 21e eeuwse kunstenaars te zien zijn en niet te vergeten het werk “in Orbit” van Tomas Saraceno.
Onze reis is ondernomen om het werk van Carsten Nicolai te bekijken. De ruime onderverdieping is met zijn werken ingericht. 40 multimedia installaties, modellen, film, beelden, prints en schilderijen vullen de ruimte.
Nicolai is geboren in 1965 in Karl-Marx-Stadt, nu Chemnitz. Hij woont nu in Berlijn, werkt als kunstenaar en musicus, onder de naam Alva Noto. Hij werkt op het snijvlak van beeldende kunst, muziek en wetenschap. Zijn werk gaat over licht en donker, geluid en stilte, ruimte en tijd, chaos en orde. Met zijn werken creëert hij contrasten en is hij bezig om vragen op te roepen over deze onderwerpen.
De voorwerpen/installaties zijn koel, elegant en technisch en gaan over technische en natuurwetenschappelijke theorien, Nicolai onderzoekt deze en experimenteert hiermee.

Excursie Brussel maart 2018

Op 31 maart was het zover: de voorjaarsexcursie van de NAU. Dit keer ging het naar Brussel, waar maar liefst 5 tentoonstellingen in twee musea op het programma stonden. Om 9 uur vertrokken we vanaf de vertrouwde plek achter Utrecht Centraal met achter het stuur Kees-Jan, ook al jaren de rustige en relaxte chauffeur. Na meer dan twee uur bus rijden kwamen we aan bij het kunstcentrum Wiels waar we twee tentoonstellingen gingen bekijken.

Het begon met een rondleiding bij de tentoonstelling Paroles van Saâdane Afif. De Franse titel Paroles laat zich vertalen als “teksten”. Bij ieder werk van Afif kon je op de muren om de meestal ruimtelijke werken heen tekstjes lezen. Die teksten waren gelukkig geen ingewikkelde teksten van curatoren of kunsthistorici, maar eerder teksten voor liedjes – waarvoor nog geen muziek bestaat- die op verzoek van Afif geschreven waren door vrienden, of bevriende kunstenaars, naar aanleiding van het werk van Afif. Een belangrijk deel van de tentoonstelling was de geluidsstudio, waar mensen zich konden inschrijven voor een jamsessie. De teksten uit de tentoonstelling konden zo voorzien worden van muziek, en zo werd het werk van Afif door de interactie met anderen “ voltooid” . Dat is een mooi concept. Helaas hadden we geen tijd de jamsessie te zien. In de nogal museale tentoonstelling moest je de interactie met anderen, die toch de kern is van het werk van Afif er nogal eens bijdenken, waardoor mijn hoge verwachtingen toch niet waargemaakt werden.

Na de rondleiding nam onze gids ons nog mee naar de tentoonstelling van Sofie Podolski. Podolski was een Belgische kunstenaar die in 1974 al op 21–jarige leeftijd overleed. Een boeiende tentoonstelling met mooie dagboekachtige kriebeltekeningen.

Daarna ging het door naar BOZAR: het Brusselse museum voor hedendaagse Kunst. De uitgebreide tentoonstelling over Fernand Leger was de moeite waard. De carrière van Leger, die net als Picasso in 1881 werd geboren, liep min of meer synchroon met die van Picasso. Ook Leger kende een min of meer kubistische periode en ook hij werkte vrijwel nooit helemaal abstract. De grote doeken van arbeiders die met balken in de weer zijn of het prachtige “les loisirs” ( zoiets als “ de recreatie “ ) maakten indruk.

Daarna snel nog naar Dirck Braeckman: een kleine maar mooie expositie van de Belgische fotograaf. Analoge Doka fotografie, overtuigend in zijn onmodieusheid. En nog even snel door de Spaanse stilleven tentoonstelling gerend- geen commentaar. Toen was het echt wel tijd voor een glas bier, en om zes uur stond Jan-Kees ons weer op te wachten. De traditionele mandarijnen met krentenbollen in de bus, en om 8 uur waren we weer in Utrecht. Het was weer een propvolle en geslaagde dag kunst kijken.

Frans van Tartwijk, docent

Excursie NAU 26 nov 2016 Dusseldorf

Met een volle bus ging de eerste dag-excursie van dit studiejaar naar Düsseldorf.
Zoals altijd was de sfeer prima en de verzorging onderweg (hart)verwarmend, met thee, koffie en stroopwafels, mandarijntjes en krentenbollen.
We waren al om 11.30 uur bij K21, het museum van de Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen met vooral 21 eeuwse kunst. We hadden vóór de rondleidingen een uur de tijd om in het museum, een prachtig groot gebouw, rond te kijken.

De rondleidingen in 3 groepen namen ongeveer een uur in beslag. Bij een aantal zalen werd interessante toelichting gegeven. Van sommige ruimtes werd allen kort iets aangestipt, met het advies om na de rondleiding daar eventueel terug te komen.
De diversiteit van het getoonde werk was groot Boltanski;s El Caso maakte grote indruk, de gekweekte spinnenwebben van Tomás Saraceno waren ongelooflijk mooi. Van Bill Viola was er de film The Quintet of the Astonished (2000), waar ik geïntrigeerd bleef kijken. Het werk Schattenspiel van Hans-Peter Feldmann was verrassend en ongelofelijk, met vier draaiende tableau’s en hun schaduwprojecties.

We waren om 14.30 uur in K20, waar met name werk van beroemde 20e eeuwse kunstenaars te zien was, Picasso, Klee, Karl Andre, Ulrich Rückriem, Soll Lewitt, Jan Dibbets, Jackson Pollock, Bruce Nauman, Arnulf Rainer en vele anderen. Veel werk van hele grote namen, maar ook veel verrassingen voor mij.

Het was een geweldige dag met heel veel mooie kunst en met een leuke sfeer. Een bezoek aan de Kunsthalle kon ik niet meer aan. Ik was overweldigd door alles wat ik had gezien.

Wim van den Camp (derde jaars)

Die Kunsthalle

De titel van de tentoonstelling ‘ wool and water’ is de titel van het vijfde hoofdstuk uit het boek ‘ Achter de spiegel en wat Alice daar aantrof’ van Lewis Carroll.
Behalve een gebruiksvoorwerp is een spiegel ook een magisch raam met uitzicht op een surreële wereld en een imaginaire ruimte.
Werken van o.a. Lili Dujourie, Astrid Klein, Aron Mehzion en Reinhard Mucha riepen vragen op over wat is echt, wat is een kopie, wat is mijn identiteit en hoe verhoud ik mij tot de ruimte om me heen.
Het deed mijzelf denken aan de nieuwe theorie van theoretisch natuurkundige Eric Verlinde over een parallel universum en de veronderstelling dat wij in een hologram leven.
Ik vond de tentoonstelling boeiend maar niet eenvoudig te begrijpen. (Nu, twee dagen later, merk ik dat het me nog steeds bezig houdt)

Marjan van der Schee (derdejaars)

Scroll naar boven