Nostalgie, stroopwafels, krentenbollen en mandarijnen..
Uitnodigende mail van Guda:
Nostalgie? Mee met de NAU excursie naar Gent zaterdag 30 maart? Zou leuk zijn jullie weer te zien onder het genot van een kop koffie/thee met stroopwafel in de bus 🙂
Aan deze oproep heb ik en een aantal eerder afgestudeerden (van de lichting 2017 waren we met zijn vieren) gehoor gegeven. Geen spijt van want wat zijn het mooie musea daar in Gent. Het was heerlijk weer en aan het eind van de middag zaten we met zijn allen (? In ieder geval velen) buiten in de zon toen Guda zei dat niemand zich aangemeld had om een stukje te schrijven over de excursie, heb ik aangeboden dat te doen. In de NAU-tijd heb ik dat tenslotte nooit gedaan en op deze manier kan ik iets terug doen voor al die goede zorgen, elke excursie weer opnieuw. Super is dat en fantastisch om dat nogmaals mee te mogen maken.
Nadeel is wel dat ik niet rond gelopen heb met het idee om een evenwichtig reisverslag te moeten maken. Het wordt dan ook mijn impressie: “Wat is mij opgevallen cq bijgebleven van deze mooie dag”.
We hebben eerst een rondleiding gehad in het SMAK van een man die er veel vanaf weet en het ook nog eens heel goed en enthousiast kon vertellen. Geslaagde rondleiding dus.
De koffie rook ik de hele dag nog: Er ligt (ver)brandde gemalen koffie op de grond (zoals zand) in een schaars verlichte ruimte, waar niet alleen je ogen maar ook je neus en je handen (voelen aan een zacht kleedje op de bank) meedoen aan de beleven van die ruimte. Voor hem is kunst immaterieel, tijdelijk en telkens anders als een uitsnede uit het leven. Het doet mij denken aan de pindakaasvloer van Wim T. Schippers Alleen mocht je daar niet doorheen lopen. Barrio heeft ook daadwerkelijk de ruimte beschadigd zoals hier op de foto goed te zien is (scheur in de muur waar licht door heen komt).
De schaduwen op de muur zorgen voor een mooi effect. Helaas niet goed zichtbaar de Evenaar en 0-meridiaan Bandeira van Jorge Macchi. Blauw daar waar zee is en andere kleuren als er land is. Heel mooi in het echt.
Niet verwonderlijk omdat het een Belgische kunstenaar is maar wel tot mijn verrassing hier ook werk van Ann Veronica Janssens. Tot 7 april een solo expo in de Pont in Tilburg: erg de moeite waard!
Last but not least in dit museum een Broodthaers van hem heb ik in 2016 een expositie gezien in Reina Sofia in Madrid. Veel eierschalen en teksten (hij is ook een dichter). Het is een conceptueel kunstenaar en voor hem is de vergankelijkheid van de kunst belangrijk. Dit werk doet mij denken aan de wattenbollen of de veertjes van Henk Peeters van de Nulde beweging. Het stamt ook beiden uit dezelfde tijd. Jaren 60 vorige eeuw.
Op naar het volgende museum (aan de overkant) het Museum der Schone Kunsten (zou er ook een museum voor lelijke kunsten zijn?). Het eerste dat ik zag was het huisjes van Nelleke. Zo noem ik het omdat het mij doet denken aan het werk van onze Nelleke Bosland (NAU lichting 2016) Zij doet evenals Daniël Buren met strepen / lijnen ingrepen in de ruimte.
En uiteraard Panamarenko. Wat ons opviel vergeleken met Nederlandse musea dat er af en toe allerlei stijlen door elkaar gepresenteerd worden.
Daarnaast wordt er in Ă©Ă©n zaal zoveel gepresenteerd dat er bijna geen muur over is (niet op de foto gezet).
Tot slot een brugse witte (in Gent nota bene) op het terras in de zon.
De moeite waard in ieder geval weer. Erg leerzaam en gezellig. Leuk om het als NaNAU-er nog een keer mee te maken.
Ans Schrieks (oudstudent)