Studenten en docenten van de Nieuwe Academie Utrecht (NAU) bezochten Berlijn van 25 tot 30 augustus. Aanleiding was de Berlin Biennale.

We verbleven in een hostel van een kerk gelegen tussen de wijken Kreuzberg en Schöneberg, en huurden fietsen om de hoek. Het ontbijt werd geserveerd om 8.00u, gelijk met het luiden van de klokken voor de mis, dus daar werden we niet verwacht.
Dagelijks fietsten we in kleinere groepjes, elk gegidst door een van de docenten, naar onze bestemmingen. Frans ontpopte zich als stadsguerilla met sluiproutes en afstekers en tartte zelfs enkele rode lichten – Berlijn is een zeer diverse stad, met drukke en ook veel rustige straten, relatief ruim en met veel groen, vaak met een fietsstrook. Soms gingen we dwars door Potsdammerplatz tussen de bussen en toeristen. We zijn niemand echt kwijtgeraakt, af en toe was Jos even uit beeld als hij een foto nam, en zelfs Lotte met de taxi dook elke keer op het juiste moment weer op.

Het volledige verslag kunt u lezen in de pdf:

Op 31 maart was het zover: de voorjaarsexcursie van de NAU. Dit keer ging het naar Brussel, waar maar liefst 5 tentoonstellingen in twee musea op het programma stonden. Om 9 uur vertrokken we vanaf de vertrouwde plek achter Utrecht Centraal met achter het stuur Kees-Jan, ook al jaren de rustige en relaxte chauffeur. Na meer dan twee uur bus rijden kwamen we aan bij het kunstcentrum Wiels waar we twee tentoonstellingen gingen bekijken.

Het begon met een rondleiding bij de tentoonstelling Paroles van Saâdane Afif. De Franse titel Paroles laat zich vertalen als “teksten”. Bij ieder werk van Afif kon je op de muren om de meestal ruimtelijke werken heen tekstjes lezen. Die teksten waren gelukkig geen ingewikkelde teksten van curatoren of kunsthistorici, maar eerder teksten voor liedjes – waarvoor nog geen muziek bestaat- die op verzoek van Afif geschreven waren door vrienden, of bevriende kunstenaars, naar aanleiding van het werk van Afif. Een belangrijk deel van de tentoonstelling was de geluidsstudio, waar mensen zich konden inschrijven voor een jamsessie. De teksten uit de tentoonstelling konden zo voorzien worden van muziek, en zo werd het werk van Afif door de interactie met anderen “ voltooid” . Dat is een mooi concept. Helaas hadden we geen tijd de jamsessie te zien. In de nogal museale tentoonstelling moest je de interactie met anderen, die toch de kern is van het werk van Afif er nogal eens bijdenken, waardoor mijn hoge verwachtingen toch niet waargemaakt werden.

Na de rondleiding nam onze gids ons nog mee naar de tentoonstelling van Sofie Podolski. Podolski was een Belgische kunstenaar die in 1974 al op 21–jarige leeftijd overleed. Een boeiende tentoonstelling met mooie dagboekachtige kriebeltekeningen.

Daarna ging het door naar BOZAR: het Brusselse museum voor hedendaagse Kunst. De uitgebreide tentoonstelling over Fernand Leger was de moeite waard. De carrière van Leger, die net als Picasso in 1881 werd geboren, liep min of meer synchroon met die van Picasso. Ook Leger kende een min of meer kubistische periode en ook hij werkte vrijwel nooit helemaal abstract. De grote doeken van arbeiders die met balken in de weer zijn of het prachtige “les loisirs” ( zoiets als “ de recreatie “ ) maakten indruk.

Daarna snel nog naar Dirck Braeckman: een kleine maar mooie expositie van de Belgische fotograaf. Analoge Doka fotografie, overtuigend in zijn onmodieusheid. En nog even snel door de Spaanse stilleven tentoonstelling gerend- geen commentaar. Toen was het echt wel tijd voor een glas bier, en om zes uur stond Jan-Kees ons weer op te wachten. De traditionele mandarijnen met krentenbollen in de bus, en om 8 uur waren we weer in Utrecht. Het was weer een propvolle en geslaagde dag kunst kijken.

Frans van Tartwijk, docent

Excursie “Gallery in high speed walk”
Wat staat je te wachten op een dag als deze? In ieder geval constateer ik een aangename temperatuur en behoorlijk wat licht en warmte van ons hemellichaam ZON! Daarnaast weet ik dat ik een dagje door mijn geboortestad Amsterdam ga struinen naar Moderne kunst en voor de hand ligt dat dat in het centrum van de stad gaat gebeuren geleid door deskundige GUDA die zelf in Amsterdam woont en werkt. De dag kan niet meer stuk …….De ontmoetingsplek is het Centraal Station en vandaar starten we met onze gallery loop in high speed. Ik moet wel eerst even landen en daar is de loop naar het Rembrand huis heel geschikt voor, het stads leven integreert voorzichtig in mij… of is het anders om?

…

Excursie NAU 11 maart 2017 galerie tour AmsterdamLees meer »

Om negen uur exact vertrok de bus voor de excursie op weg naar de tweede opstapplaats in Arnhem en verder naar het Ruhrgebied.
Heen en terug is het alles bij elkaar zo’n 6 uur rijden. Maar de reis is minstens zo belangrijk als de musea zelf. De resultaten van de werkbesprekingen worden geëvalueerd, onzekerheden, nieuwe ontdekkingen, vorderingen, en zelfs onbeantwoorde liefdes en huiselijke besognes worden besproken. Traditiegetrouw waren er bekertjes koffie en thee, koeken, mandarijnen en krentenbollen, geserveerd door onze dienstbare docenten.
Het eerste reisdoel betrof Skulpturenpark Waldfrieden in Wuppertal. We hadden niet gerekend op een stevige klim naar de ingang van het park, maar eenmaal binnen wachtte ons een mooie rondleiding langs het werk van voornamelijk Tony Cragg. Het park en de villa Waldfrieden behoorden ooit toe aan de Duitse industrieel Kurt Herberts. Vanaf 1989 raakte het volledig in verval.
In 2006 kocht Gragg het park. De villa werd gerestaureerd en er werd onder meer een expositieruimte met veel glas gebouwd.

…

Excursie Wuppertal en Essen 25 november 2017Lees meer »

Ik had zo wat bedenkingen na mijn aanmelding voor de biënnale in Venetië. Ik was er nog nooit geweest en vroeg mij af of ik de indrukken van zowel de stad als alle kunst die er te zien is zou kunnen bevatten. Daarnaast of ik aansluiting zou vinden met anderen, ik ken er tenslotte weinig mensen en ik ben niet zo’n gemakkelijke prater. Dan nog de mogelijkheid de weg kwijt te kunnen raken in alle nauwe steegjes. Stel je voor… Kortom ik vond het spannend om te gaan.
Blijkt dat ik hier niet de enige in was en dit maakte dat dit spannende al gauw omsloeg in herkenning en plezier! De aankomst was al heerlijk, varen met een boot vanaf het vliegveld met zicht op Venetië vanaf het water. Een korte wandeltocht naar ons onderkomen, een voormalig klooster met mooie hoge plafonds en deuren. Daarna de vooraf ingedeelde kamer opzoeken en kennis maken met de kamergenoten. Van mensen die in 2015 geweest waren tips gekregen over de koffie bij de bakker op de hoek, de supermarkt vlakbij waar je boodschappen kan doen voor de lunch. ’s avonds met een groepje spaghetti eten met een glaasje wijn.

…

Verslag NAU excursie kunstbiënnale Venetië 2017Lees meer »

Met een volle bus ging de eerste dag-excursie van dit studiejaar naar Düsseldorf.
Zoals altijd was de sfeer prima en de verzorging onderweg (hart)verwarmend, met thee, koffie en stroopwafels, mandarijntjes en krentenbollen.
We waren al om 11.30 uur bij K21, het museum van de Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen met vooral 21 eeuwse kunst. We hadden vóór de rondleidingen een uur de tijd om in het museum, een prachtig groot gebouw, rond te kijken.

De rondleidingen in 3 groepen namen ongeveer een uur in beslag. Bij een aantal zalen werd interessante toelichting gegeven. Van sommige ruimtes werd allen kort iets aangestipt, met het advies om na de rondleiding daar eventueel terug te komen.
De diversiteit van het getoonde werk was groot Boltanski;s El Caso maakte grote indruk, de gekweekte spinnenwebben van Tomás Saraceno waren ongelooflijk mooi. Van Bill Viola was er de film The Quintet of the Astonished (2000), waar ik geïntrigeerd bleef kijken. Het werk Schattenspiel van Hans-Peter Feldmann was verrassend en ongelofelijk, met vier draaiende tableau’s en hun schaduwprojecties.

We waren om 14.30 uur in K20, waar met name werk van beroemde 20e eeuwse kunstenaars te zien was, Picasso, Klee, Karl Andre, Ulrich Rückriem, Soll Lewitt, Jan Dibbets, Jackson Pollock, Bruce Nauman, Arnulf Rainer en vele anderen. Veel werk van hele grote namen, maar ook veel verrassingen voor mij.

Het was een geweldige dag met heel veel mooie kunst en met een leuke sfeer. Een bezoek aan de Kunsthalle kon ik niet meer aan. Ik was overweldigd door alles wat ik had gezien.

Wim van den Camp (derde jaars)

Die Kunsthalle

De titel van de tentoonstelling ‘ wool and water’ is de titel van het vijfde hoofdstuk uit het boek ‘ Achter de spiegel en wat Alice daar aantrof’ van Lewis Carroll.
Behalve een gebruiksvoorwerp is een spiegel ook een magisch raam met uitzicht op een surreële wereld en een imaginaire ruimte.
Werken van o.a. Lili Dujourie, Astrid Klein, Aron Mehzion en Reinhard Mucha riepen vragen op over wat is echt, wat is een kopie, wat is mijn identiteit en hoe verhoud ik mij tot de ruimte om me heen.
Het deed mijzelf denken aan de nieuwe theorie van theoretisch natuurkundige Eric Verlinde over een parallel universum en de veronderstelling dat wij in een hologram leven.
Ik vond de tentoonstelling boeiend maar niet eenvoudig te begrijpen. (Nu, twee dagen later, merk ik dat het me nog steeds bezig houdt)

Marjan van der Schee (derdejaars)

Zaterdag 25 maart was het zover, de tweede excursie van dit schooljaar was een feit. Dit keer gin-gen we naar Keulen, de Domstad. De reis verliep voorspoedig en we werden onderweg getrak-teerd op koffie/thee met stroopwafels. Rond half een stopte de bus voor het Domplein en liepen we het laatste stukje naar het Ludwig Museum, wat pal naast de Dom ligt. Vervolgens kregen we in drie groepen een rondleiding door de tentoonstelling van ‚Alibi’s Sigmar Polke in Retro perspectief’. Onze gids was een dame die kunstgeschiedenis had gestudeerd en zij vertelde uitvoerig, met bij-behorende handgebaren, over het omvangrijke werk van Sigmar Polke. Een reis door de tijd en de ontwikkelingsfases van het werk kwamen uitgebreid aan bod.

Het werk van Polke is tegenstrijdig, concreet maar ook abstract, verleden gemixt met de huidige tijd. Zijn werk is zowel ironisch als grappig, maar ook kritisch. In zijn pubertijd kwam hij naar Düsseldorf, waar hij het vak glasschilderen leerde. Daarna bezocht hij de kunstacademie en combineerde hij zijn kennis van het glasmozaïek met zijn schilderwerk. Hij stelde de kleinburgerlijkheid en het naoorlogse kapitalisme aan de kaak in zijn werk. Hij was de eerste Duitser die popart, in die tijd overgewaaid uit Amerika, toepaste. Zijn raster schilderijen waren anonieme foto’s, die hij met een overheadprojector op de wand of het doek projecteerde en waarover hij een willekeurig raster schilderde. Zo ontstonden gelaagde werken hetgeen vaak tot prachtige effecten leidde.

…

Excursie Sigmar Polke in Keulen maart 2015Lees meer »

Zaterdagavond waren de meeste studenten aangekomen in het hotel. Gezamenlijk hebben we onze fietsen opgehaald, waar we de rest van week Berlijn mee zouden doorkruisen. Het waren hele comfortabele fietsen met een hangslot.
’s Avonds hebben we voor het eerst de omgeving verkend en iets gegeten. Het viel meteen al op dat de prijzen in de restaurants heel schappelijk waren, eigenlijk gewoon goedkoop en het eten was ook nog eens reuze lekker.
Zondag was de eerste dag van onze bezoeken aan zowel de Boros Collectie als aan de Hamburger Bahnhof.

De rondleiding in de Boros Bunker verliep in 3 groepen en de eerste groep stond na een uitgebreid ontbijt al om 9 uur paraat. We werden niet teleurgesteld, de gids gaf veel achtergrond informatie over de kunstenaars en hun werken. Sowieso was de sfeer bijzonder, omdat het gebouw een hele geschiedenis heeft. Gebouwd in de oorlog als schuilplaats voor tenminste 1000 mensen, maar uiteindelijk zaten er op een gegeven moment zelfs 4000 mensen in. Sommige van de kunstenaars hadden hun werk op de bunker aangepast en dit was soms heel bijzonder om mee te maken. Een aantal kunstwerken waren gericht op geluid en ruimte.

…

Excursie Berlijn juni 2014Lees meer »