Na de academieopleiding had ik het gevoel dat ik wel een beetje vakantie nodig had. Zeker het laatste jaar is het hard aanpoten. Als de eindexamenexpositie dan voorbij is is het even plaats rust. Maar na enige tijd ontstond toch weer dat onrustgevoel om iets te maken. Gewoon weer aan het werk dus maar toch op een andere manier.Je werkt lekker zonder werkbesprekingen en commentaar van docenten. Het voelt goed aan als je op eigen benen staat. Toch mis je het contact met de medestudenten en de academiesfeer. Natuurlijk houden wij, oudstudenten 4 maal per jaar bijeenkomsten waarin wij laten zien “hoe goed wij bezig zijn”.De Nanau stond helemaal niet op mijn verlanglijstje maar het leek een goed idee om daar wat mee te gaan doen.
Ach wat… dacht ik, ik doe mee, nooit te beroerd voor een experiment. Het is een nieuwe ervaring om nu toch in je eigen atelier een discussie te voeren met een collega in plaats van een docent.Terug kijkend op bijna een jaar NaNau kan ik niet anders zeggen dat de NaNau een verrijking is voor mijn creatief proces. Het houdt mij scherp. Ineens is er zo nu en dan iemand die je raad geeft als je met een probleem zit. Zelfs als even niet in de gaten hebt dat je met een probleem zit. Het maakt je net even ietsje scherper en wat is het een mooi gevoel als je ervaart dat je weer verder komt in je eigen ontwikkeling. Het extra jaar was mij absoluut de moeite waard. Ja… het betekende toch weer wat meer voor de prestatiedruk…