In haar kleine en realistische olieverfschilderijen zit Marieke de Rooy dicht op de huid van anonieme mensen. Van veraf lijken het bijna foto’s, van dichtbij zijn de toetsen en de verf goed zichtbaar. De ongewone lichaamshoudingen, de gedempte kleuren en de sterke lichtcontrasten maken haar werk beladen en ingetogen. Het zijn intieme scènes die zij schildert, maar de figuren geven zichzelf niet volledig bloot. Marieke geeft in haar werken vorm aan de kwetsbaarheid van het geïsoleerde individu, aan het verlangen naar intimiteit en het verlammende gevoel dat groeit wanneer dit uitblijft.