Daar stond ik dan op een zaterdag in juni 2013, keurig met mijn schilderijen onder mijn armen om me aan te melden voor de Nieuwe Akademie Utrecht. Dé part-time opleiding tot beeldend kunstenaar. Dit was de opleiding waar ik de uitdaging zou krijgen die ik zocht. Het avontuur kon beginnen en dat is het van de eerste dag tot aan de laatste werkbespreking zeker geweest.
De eerste twee jaren waren zeer afwisselend, de vier vakken werden verdeeld over deze jaren en ik mocht starten met mixed media en tekenen. Mijn werk schoot ook alle kanten uit, vanuit het schilderen ging ik over op plat textiel werk en langzaam aan ontwikkelde ik een eigen stijl in ruimtelijk werk. Onderzoeken en experimenteren was het motto, nou dat heb ik dan ook zeker gedaan. Zo heb ik tijdens een les eens een performance gedaan en ik kon me ook helemaal vinden in de les met de kleding. Wellicht heeft dat ertoe geleid dat ik met textiel verder ben gegaan.
In de eerste jaren was er ook de mogelijkheid een cursus kunstgeschiedenis te volgen en die heb ik als een welkome aanvulling op de lessen ervaren.
In de ‘akademie’ jaren was het mooi om te zien hoe iedereen zich verder ontwikkelde. Van de vele werkbesprekingen heb ik veel geleerd. Juist van feedback aan mede-studenten leer je zelf ook beter kijken. Ik werd gestimuleerd om de lat steeds een stukje hoger te leggen. Maar niet altijd werd alles even enthousiast ontvangen, sterker nog soms werd het werk totaal afgekraakt. Tja, daarna maar weer eens heroverwegen, de commentaren nog eens doorlezen en opnieuw beginnen. En door! Dat is mijn manier geweest, vallen en opstaan en je niet van de wijs laten brengen. Blijf bij jezelf, dat heb ik altijd in mijn achterhoofd. Je kan wel ideeën opdoen, dat is goed, maar je maakt je werk toch op jouw manier. Deze periode heb ik als een spons kunst opgezogen. Aan de aangeboden excursies en reizen heb ik dan ook zoveel mogelijk deelgenomen. Hoewel het tempo van het te bezichtigen kunstaanbod altijd erg hoog lag, zal ik deze gezellige en leerzame moment zeker gaan missen. Ook heeft het mij gemotiveerd zelf vaker een tentoonstelling, museum of beurs te bezoeken. Helemaal gezellig is het als je met mede-studenten op pad gaat en je ervaringen kunt delen. Sowieso heeft de NAU me fijne nieuwe vriendschappen gebracht. Dat het kunstenaarschap een individueel beroep is, hoeft niet per definitie zo te zijn. Samen versterk je elkaar en kun je van elkaar leren.
Kortom, de NAU heeft me meer gebracht dan ik hoopte. Naast het ontwikkelen van mijn werk ook een persoonlijke ontwikkeling.
Dank jullie wel, Annemarie, Frans, Guda, Jans, Joop en Jos.