Ana Rocha onderzoekt de invloed van ruimte op de menselijke beleving. In haar beelden, maquettes, korte films, foto’s en tekeningen verkent zij de onaangename karaktereigenschappen van ruimtes en de emoties die in eindeloze benauwde gangen, claustrofobische donkere kamers en labyrintische routes schuilgaan.
Voor de eindexpositie van de NAU maakte zij een maquette van een rood labyrint, geïnspireerd door delen van de gevangenis van het paleis van de Doge in Venetië. In de maquette is een video opgenomen, waarbij het licht langzaam over de rode wanden, gangen en hoeken in de maquette beweegt. Niet alleen het licht, maar ook de zintuigelijke ervaring van de ruimte is belangrijk: denk aan de tastbaarheid van een houten wand, of de imperfectie van het rood geschilderde karton. Zo ontstaat een spagaat tussen verbeelding en werkelijkheid. De toeschouwer wordt meegenomen in de eindeloos doorgaande gangen en ademende ruimtes.