EINDEXPO NAU 2023
Christine Award 2023
Uitslag 14e Editie Christine Award 2023
De Christine Award is een jaarlijks terugkerend artistiek evenement van de NAU, bedoeld voor alle studenten van alle jaren. Dit jaar was het onderwerp: maak een fotografisch zelfportret, zonder dat je zelf in beeld bent.
12 april vond de (vak)jurering plaats door de kunstenaars Bart Lunenburg en Carien Vugts.
In totaal zijn 44 foto's ingezonden. De bijgeleverde teksten zijn niet gelezen; het beeld moet spreken.
Juryverslag:Alle foto's zijn foto's uitgelegd op een grote tafel. Bart en Carien bekeken alles eerst individueel heel zorgvuldig, en zetten
dubbele kruisjes bij de werken die ze goed vonden, en + - bij twijfel.
Wat is nou de opvatting over een zelfportret? Opvallend was dat jezelf buiten beeld wel erg letterlijk was genomen; wanneer is iets met persoonlijke spullen ook een sterk beeld? Of dat je juist helemaal geen gegevens kon halen van een persoon uit het beeld. Bovendien moet het wel een fotografische bron hebben. Na de eerste ronde bleven er 17 over. Dan kiezen Carien en Bart nogmaals individueel welke foto's ze het beste vinden. Opvallend is dat vrij snel duidelijk is welke gaan afvallen.
Toen waren er nog 6 over, en werd het heel moeilijk te kiezen voor Carien en Bart.!!
Is de presentatie ook van belang? Zorg en aandacht om een foto mooi op te plakken of niet.. Bart en Carien concluderen dat soms als het gewoon op een A4 tje is geprint het ook goed is; als het beeld maar sterk is. Dan een discussie over 3 werken..
Een mensje van hout; anti-held , aandoenlijk in onbeholpenheid. Een half verteerd blad alsof er meerdere persoonlijkheidslagen getoond worden. Een kleurig landschap binnen met strakke horizon…
De Eervolle vermelding: Een methode van zelfportret van eigen spullen zijn vaker voorbij gekomen. Maar deze is sprekend. Een droomachtig beeld. Een geënsceneerd beeld, maar zo vrij en speels, en met veel verbeeldingskracht gemaakt. Kleurgebruik bijzonder, maar ook hoe alles op het vlak zit, met een mooie horizon. En gekke materialen.. verwondering! Julia Loth (eerstejaars)
Aanmoedigingsprijs: Er zijn verschillende materialen, draad, keramiek, maar ook het licht van de foto en de schaduw. Het perspectief geeft een toegevoegde waarde. Het roept veel vragen op. Geeft niet veel prijs maar wel veel om over na te denken. Het is gewoon een heel mooi beeld.
Pieta Dijksman (tweede jaars)
Na heel veel wikken en wegen wilden ze eerst 2 foto's voor de hoofdprijs, en de Award selecteren, maar dat kan nu eenmaal niet. Na lang beraad is het aldus geworden:
Tweede Prijs: Trok meteen aandacht. Echt een sculptuur. Uit vormen opgebouwd ; een portret. Zou zo op een sokkel kunnen staan. Maar toch is het plat, een foto., de kleuren en schaduw spelen mee. Heel speels. Tussen abstract en herkenbaar. Sterk!. Echt een gelaat. Germa Brouwers (derdejaars)
De Christine Award: Dit werk heeft zich minder makkelijk prijsgegeven.
Het is niet fotografisch, eerder informatief. Een snapshot? Speciaal voor de camera opgesteld. Een enorme rijkdom aan informatie. Iemand heeft dat allemaal samengesteld in dat landschap; een scene, en is toen weggelopen .
Het gevoel van tijdelijkheid . Een soort tijdelijke happening. Het loopt af, je ruimt je spullen op en het is voorbij. Je klerenkast reconstrueren op een andere plek, die sowieso fotogeniek is. Het kost veel moeite dat te doen .
Veel uitdrukking en expressie op een originele manier.
De Christine Award, gemaakt door docent Jans Muskee gaat naar......: Paulien Koopmans (derdejaars)
Publieksprijs: Ook de studenten en de docenten hebben hun stem uit gebracht. Voor de allereerste keer gingen de meeste stemmen naar de foto die ook de Christine Award won, maar in overleg is besloten de prijs te geven aan de tweede met de meeste publieksstemmen. Mick van Nunen (eerstejaars)
Het was weer een geslaagde editie van de Christine Award, die dit jaar door de docenten Annemarie Spijker en Roland Spitzer georganiseerd werd.
Afstuderen, een avontuur om nooit te vergeten.
Vanuit de gedachte ‘we hebben het nog nooit gedaan, dus we denken dat we het wel kunnen’ zijn we 10 maanden geleden gestart met de voorbereidingen voor de eindexpositie in mei 2021. Ja inderdaad, mei, maar door de coronamaatregelen kon de expo niet op de oorspronkelijke datum plaatsvinden. Via een vliegensvlugge actie hebben we op het laatste moment de uiteindelijke week kunnen reserveren bij Loods6. Van zaterdag 26 juni tot en met 4 juli was het werk van ons 18-en te zien in Amsterdam.
Het was een bijzonder jaar! Allereerst omdat we geen lessen meer kregen en alleen werkbesprekingen. Een langzame afbouw van de opleiding zodat we straks na het afstuderen zelf aan het werk kunnen en blijven. Dat betekende dat we ons vanuit huis gingen voorbereiden op de eindexpositie. De docenten gaven gerichte feedback waar je vervolgens weer verder mee aan de slag ging.
Daarnaast was het een bijzonder jaar omdat er sprake was van veel en verregaande coronamaatregelen. Van online en individuele werkbesprekingen naar in kleine groepjes in Utrecht. En veel vergaderingen via Zoom. Ongekende talenten hebben we ontdekt bij elkaar. Als een geoliede machine werden data geprikt, online vergaderingen georganiseerd, notulen geschreven en alle acties verdeeld en uitgevoerd met als resultaat: een eindexpositie waar we met trots op terugkijken. Jans en Roland waren de begeleiders van de eindexpo dit jaar. Guda was periodiek aanwezig bij onze vergaderingen om ons te informeren over alle belangrijke zaken.